Η Συνέντευξη αποτελεί αναδημοσίευση από το http://www.thrakinea.gr/
Του Βασίλη Κάργα
Ο καταξιωμένος μουσικός και συνθέτης από την Ορεστιάδα, ένας από τους πιο γνωστούς κιθαρίστες του Λονδίνου, μιλάει για την καριέρα του στο εξωτερικό, για τους σημαντικούς σταθμούς της καλλιτεχνικής του πορείας, όπως οι συναυλίες με τη διάσημη βιολονίστα Βανέσα Μέι, για τη θρακιώτικη μουσική που τον εμπνέει και για τον Έβρο της νοσταλγίας του .
Είναι ένας ακόμα Έλληνας μουσικός που ζει και διαπρέπει εκτός συνόρων, ένας σημαντικός καλλιτέχνης της Μουσικής Ελλάδας της Διασποράς.
Ο Τόλης Ζαβαλιάρης, από την Ορεστιάδα, ζει από το 2001 στο Λονδίνο και διδάσκει στο διάσημο Ινστιτούτο Κιθάρας. Το ταλέντο του γρήγορα έλαμψε και έγινε ένας από τους πιο γνωστούς κιθαρίστες του Λονδίνου. Έχει συνεργαστεί με κορυφαία ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής όπως η «βασίλισσα» του βιολιού Βανέσα Μέι.
Είναι ένας κιθαρίστας που παίζει όλα τα είδη κιθάρας με ταλέντο, έμπνευση και ιδιαίτερο προσωπικό στίγμα στον ήχο και τις συνθέσεις του. Παντρεύει διαφορετικά μουσικά ρεύματα, από Rock και Jazz μέχρι Ελληνική παραδοσιακή μουσική, γεγονός που προσδίδει στον ήχο του κάτι πολύ ξεχωριστό.
-Έφυγες από την Ελλάδα το 2001 για να σπουδάσεις μουσική στο Λονδίνο. Από τότε ζεις στην Αγγλία, τι ήταν αυτό που σε κράτησε εκεί;
«Έφυγα από την Ελλάδα με σκοπό να μην ξαναγυρίσω πίσω. Ήθελα να ανακαλύψω περισσότερα μουσικά πράγματα και να παίξω με μουσικούς από διαφορετικές κουλτούρες και στυλ. Στην Ελλάδα δούλεψα ως μουσικός σε club με μπάντες όπως επίσης και στα γνωστά “σκυλάδικα”, κι έτσι ήξερα καλά τι σημαίνει να είσαι Έλληνας μουσικός. Από μικρό μου άρεσαν οι Αγγλικές μπάντες όπως (Deep Purple, Pink Floyd, Led Zeppelin κτλ.) οπότε η Αγγλία ήταν μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσω την τύχη μου. Γενικά οι Άγγλοι μου συμπεριφέρθηκαν πολύ καλά και το Λονδίνο μου άρεσε ως πόλη και τοποθεσία. Η Αγγλία με βοήθησε να δημιουργήσω και να χτίσω τη μουσική μου καριέρα. Έτσι, τώρα ζω στο Λονδίνο σχεδόν 13 χρόνια και μου αρέσει παρά πολύ.»
Η Συνέντευξη αποτελεί αναδημοσίευση από το http://www.thrakinea.gr/
-Σκέφτεσαι να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
«Όχι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς θα έρθουν τα πράγματα στο μέλλον.»
-Πώς νιώθεις ως καλλιτέχνης της Μουσικής Ελλάδας της Διασποράς;
«Η Ελλάδα έχει ένα δικό της κλειστό μάρκετ που αντιπροσωπεύει τους Έλληνες και μόνον αυτούς. Δεν ενδιαφέρεται να προβάλλει τη μουσική της και να γίνει ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά της μουσικής όπως συμβαίνει με την Αγγλία ή την Αμερική. Δυστυχώς αυτή η νοοτροπία έχει περάσει σε μεγάλο ποσοστό Ελλήνων που δεν ψάχνουν να ανακαλύψουν και να υποστηρίξουν νέες μουσικές τάσεις και ρεύματα. Αυτό είναι λυπηρό γιατί πιστεύω πως κάθε Έλληνας μουσικός θα ήθελε να παίξει και να παρουσιάσει τη μουσική του και εκτός Ελλάδας.»
-Γνωρίζεις άλλους Θρακιώτες μουσικούς που ζουν στο εξωτερικό;
«Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλά άτομα από τη Θράκη που ασχολούνται με τη μουσική και ζουν στο εξωτερικό. Στο Λονδίνο έχω επαφή με τον Μπάμπη Μαργαριτίδη από το Διδυμότειχο, ο οποίος είναι φανταστικός ντράμερ και έχω συνεργαστεί πολλές φορές μαζί του όπως και με τον Χάρη Μπερμπεριάν o οποίος είναι από την Ορεστιάδα και ζει στο Παρίσι εδώ και πολλά χρόνια. Είναι αξιόλογος συνθέτης και έχει γράψει μουσική για τη γαλλική τηλεόραση.»
-Πόσο εύκολο είναι να κάνει ένας Έλληνας μουσικός καριέρα στο εξωτερικό;
«Δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά είναι πολύ αξιοκρατικό. Φυσικά οι ευκαιρίες είναι πολύ περισσότερες και το μάρκετ πολύ μεγαλύτερο, αλλά θέλει πολλή δουλειά και μεγάλες θυσίες. Αυτό που μου αρέσει στο εξωτερικό είναι ότι είσαι αυτός που είσαι, ο πραγματικός σου εαυτός. Δεν παίζει ρόλο από πού κατάγεσαι, τι ρούχα φοράς και τι προφορά έχεις, στοιχεία που κριτικάρουν συνήθως οι Έλληνες και βγάζουν λανθασμένα συμπεράσματα.»
-Για ποιον λόγο πολλοί αξιόλογοι έλληνες μουσικοί φεύγουν στο εξωτερικό; Έχουν μεγαλύτερες ευκαιρίες για επαγγελματική σταδιοδρομία;
«Σίγουρα! Όπως ανέφερα και πριν, το ελληνικό μάρκετ είναι πολύ μικρό και συνήθως υποστηρίζει μόνο τους τραγουδιστές και τους συνθέτες. Ο μουσικός, αν και κάνει την περισσότερη δουλειά, συνήθως έχει ρόλο κομπάρσου. Πολύ σπάνια αναφέρεται το όνομά του και αμείβεται πάντα λιγότερο από τον τραγουδιστή. Επίσης πιστεύω ότι οι περισσότεροι μουσικοί αναζητούν πάντα την εξέλιξη και τη συνεργασία που θα τους βοηθήσει να δημιουργήσουν κάτι καλύτερο, κάτι παραπάνω.»
-Τι αναζητάς με τη μουσική σου;
«Δεν νομίζω ότι αναζητώ κάτι συγκεκριμένο. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που ανακάλυψα ότι έχω ταλέντο στη μουσική και δούλεψα και ακόμα δουλεύω σκληρά πάνω σ’ αυτό. Ο μεγαλύτερος στόχος μου είναι η παγκόσμια αναγνώριση και η καταξίωσή μου ως μουσικός, συνθέτης και κιθαρίστας.»
-Ποια είναι η βασική πηγή της έμπνευσής σου;
«Τα πάντα είναι έμπνευση για μένα, ένα όργανο, μια μελωδία, ένας ήχος, ένα έργο τέχνης. Επίσης τα συναισθήματα και γενικότερα η ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι. Πιστεύω ότι ένα βασικό στοιχείο της έμπνευσης είναι να μπορείς να ακούς τη μουσική στο κεφάλι σου. Εάν συμβαίνει αυτό τότε όλα τα αλλά είναι εύκολα.»
-Σε επηρέασε η μουσική παράδοση της Θράκης;
«Βέβαια και με επηρέασε διότι στη Θράκη έχουμε μια ιδιαίτερη παραδοσιακή μουσική, πλούσια σε ρυθμούς, ενορχήστρωση, μελωδία και αρμονία, πράγμα που σπάνια βρίσκεις σε παραδοσιακές μουσικές άλλων χωρών. Πιστεύω ότι το πάντρεμα αυτών των ήχων και των ρυθμών σε συνδυασμό με την Jazz, τη Rock και γενικά τη δυτική μουσική, βοηθάει στη δημιουργία ενός νέου προσωπικού είδους μουσικής, με το οποίο έχει ταυτιστεί η δική μου μουσική. Έχω γράψει δύο κομμάτια σε παραδοσιακό ύφος χρησιμοποιώντας και μουσικούς από τον Έβρο. Το πρώτο ονομάζεται “Κάλαντα” και είναι στο δεύτερο CD μου «Tolis Zavaliaris – ΙΙ». Μια διασκευή βασισμένη σε θρακιώτικα κάλαντα. Το δεύτερο είναι στο καινούργιο μου CD που θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο του 2013 και βασίζεται στον θρακιώτικο χορό “Μαντηλάτο”.»
-Είσαι από τους συνθέτες που περιορίζονται σε ένα μόνο είδος έργων ή σου αρέσει να πειραματίζεσαι;
«Μου αρέσει να πειραματίζομαι και να εξελίσσομαι. Το γεγονός, όπως είπα, ότι μπορώ να παίξω όλα τα είδη κιθάρας καθώς και αλλά όργανα (ντραμς, μπάσο, πιάνο κτλ) μου δίνει τη δυνατότητα να πειραματίζομαι. Έχω γράψει μουσική από Ethnic, World, Jazz, Rock, Fusion, Παραδοσιακή, Ακουστική μέχρι και Heavy Metal»
-Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της δουλειάς σου;
«Η σύνθεση, η μελωδία και ο αυτοσχεδιασμός. Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της μουσικής μου. Θεωρώ τον εαυτό μου μουσικό και όχι οργανοπαίχτη, έχει μεγάλη διάφορα αν και πολλοί κιθαρίστες δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Η κιθάρα είναι η φωνή μου, το όργανο που διάλεξα εγώ για να εκφράσω τη μουσική που ακούω μέσα στο κεφάλι μου. Η κιθάρα δεν είναι μόνο αντικείμενο δεξιοτεχνίας και μαγκιάς. Η μουσική μου κυρίως είναι επηρεασμένη από την Jazz, τη Rock, την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας, κυρίως του Έβρου αλλά και άλλων χωρών του κόσμου, καθώς και από την κλασσική μουσική.»
Η Συνέντευξη αποτελεί αναδημοσίευση από το http://www.thrakinea.gr/
-Ποιους θεωρείς πιο σημαντικούς σταθμούς στην καλλιτεχνική πορεία σου;
«Πιστεύω είναι τα πάντα που έχω βιώσει ως μουσικός από τα δεκαέξι μου, όταν ξεκίνησα να παίζω επαγγελματικά κιθάρα, μέχρι και σήμερα.»
-Ποιες από τις συνεργασίες σου με ξένους καλλιτέχνες, θεωρείς σημαντικότερες; Ποιες σου άνοιξαν δρόμους;
«Η κάθε συνεργασία για μένα ήταν σημαντική, από την πιο μικρή μέχρι την πιο μεγάλη και άνοιγε έναν καινούργιο δρόμο κι ένα καινούργιο κεφάλαιο στη μουσική μου καριέρα. Ως κιθαρίστας μπορώ να παίξω όλα τα στυλ κιθάρας και αυτό με βοήθησε να συνεργαστώ με έναν ευρύ κύκλο καλλιτεχνών από διαφορετικά μουσικά ρεύματα. Έτσι είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω τη μουσική βαθύτερα και να αποκτήσω περισσότερες εμπειρίες. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο τρόπος για να γίνεις καλύτερος μουσικός και να ανακαλύψεις τον προσωπικό σου ήχο. Στην Αγγλία συνεργάστηκα με μεγάλους μουσικούς όπως ο Laurence Cottle (μπασίστας που έχει παίξει με τον Eric Clapton και τον Jaco Pastorius), Neil Angilley (πιανίστας της Shirley Bassey), Fergus Gerrand (ντράμερ που έχει παίξει με τον Mike Oldfield και την Madonna) και με πολλούς άλλους. Η αποκορύφωση στην καριέρα μου ήταν η συνεργασία μου με τη Vanessa Mae.»
-Πώς ένιωσες από τη συνεργασία σου αυτή;
«Θυμάμαι ότι είχα δει μια συναυλία της Vanessa Mae το 1998 στην τηλεόραση. Πού να το φανταζόμουν ότι δέκα χρόνια αργότερα θα έπαιζα στην μπάντα της. Απίστευτο!! Καταπληκτική εμπειρία και πολύ καλή μουσική. Όλοι οι μουσικοί της μπάντας ήταν σωστοί επαγγελματίες με μεγάλη καριέρα. Ταξιδέψαμε στην Ευρώπη και την Ασία, έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να δω πολλά μέρη. Αυτό που είχε πλάκα ήταν ότι εγώ ήμουν ο μοναδικός ξένος στην μπάντα, όλοι οι μουσικοί, ηχολήπτες, μάνατζερ ήταν Άγγλοι.»
-Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν μουσικό;
«Για μένα είναι τρία πράγματα: να έχω αναγνωρίσιμο ήχο στο παίξιμο και στη σύνθεσή μου, να είμαι δηλαδή original και όχι αντίγραφο κάποιου άλλου καταξιωμένου μουσικού, να μπορώ να ζω από τη μουσική χωρίς να χρειάζεται να κάνω άλλες δουλειές όπως συμβαίνει με πολλούς μουσικούς και να έχω κοινό που να με ακολουθεί στις συναυλίες μου και να υποστηρίζει τη μουσική μου.»
-Παρακολουθείς τα μουσικά δρώμενα στην Ελλάδα;
«Πολύ λίγα πράγματα, συνήθως ό,τι μου στέλνουν οι φίλοι και οι Έλληνες μαθητές μου.»
-Νοσταλγείς τον Έβρο, τι μνήμες, τι εικόνες, έχεις από την Ορεστιάδα;
«Φυσικά και τον νοσταλγώ! Οι γονείς μου μένουν ακόμα εκεί καθώς και πολλοί φίλοι μου και συγγενείς. Δεν έχω τη δυνατότητα να τους βλέπω κάθε μέρα και αυτό μου είναι δύσκολο και νοσταλγικό. Αλλά τι να γίνει, πρέπει να θυσιάζεις και να θυσιάζεσαι για να πετυχαίνεις τους στόχους σου. Η ερώτηση που θα ήθελα να κάνω εγώ είναι: ο Έβρος με θυμάται εμένα, με νοσταλγεί; »
Η Συνέντευξη αποτελεί αναδημοσίευση από το http://www.thrakinea.gr/
Βιογραφικό:
Μουσικός και συνθέτης. Γεννήθηκε στην Ορεστιάδα στις 5 Απριλίου 1979. Άρχισε να παίζει ηλεκτρική κιθάρα στην ηλικία των 14 και σε ηλικία 16 ετών ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως κιθαρίστας παίζοντας live σε μικρά Rock groups και Ελληνικά clubs της περιοχής, καθώς και δίπλα σε διάσημους Έλληνες καλλιτέχνες. Το 2001 μετακόμισε στο Λονδίνο όπου σπούδασε στo παγκοσμίως γνωστό “Guitar Institute “ και μετά την αποφοίτησή του προσκλήθηκε από τον διευθυντή της σχολής να παραμείνει ως δάσκαλος κιθάρας στη σχολή .
Συνεργάστηκε και έκανε περιοδείες με καταξιωμένους καλλιτέχνες : Vanessa Mae, Livan, Anna Savege, The Duvets, The Locals, Me’sha Bryan, Killiopi, E-Mute και πολλούς άλλους. Συνεργάστηκε επίσης με παραγωγούς όπως Peter Greenwell (Flop-Star), Benny D (Depeche Mode), John Robertson (Morcheeba), David Crefield (Kaiser Chiefs).
Το 2004 βραβεύτηκε με τον τίτλο του “London Guitar Hero of the Year” (καλύτερου κιθαρίστα της χρονιάς στο Λονδίνο).Είναι συνεργάτης του παγκοσμίως γνωστού περιοδικού “Guitar Techniques” και σπονσοράρει προϊόντα των εταιρειών : Gibson, Musicman, JimChris Pedals, Line 6 και Yamaha. Τα καλοκαίρια θα τον βρείτε να διδάσκει στην κατασκήνωση του IGF (International Guitar Foundation). Παραδίδει επίσης τακτικά σεμινάρια στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ευρώπη και την Ελλάδα.
Τον Μάιο του 2007 κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο :“Sounds of the Past” με ήχους Ethnic Jazz από την Ελλάδα και από γειτονικές ανατολικές χώρες και το 2009 επανέρχεται με το δεύτερο CD του “Tolis Zavaliaris – II” στο οποίο συνεργάστηκε με τους Pete Lockett (Steve Smith) στην τάμπλα, Laurence Cottle (Eric Clapton) στο μπάσο, Neil Angilley (Shirley Bassey) στο πιάνο, Fergus Gerrand (Madonna) στα κρουστά, Beruz Game (XFactor) στα φωνητικά και με πολλούς ακόμα καταξιωμένους μουσικούς της Αγγλίας.
Αυτή τη στιγμή δουλεύει στο τρίτο σόλο CD του, το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2013.
Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στα site:
Ακούστε και κατεβάστε τώρα τη μουσική του Τόλη Ζαβαλιάρη εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου